شهرزاد (بازیگر)
| کبرا سعیدی | |
|---|---|
 |
|
| زادروز | ۱۸ آذر ۱۳۲۹ (۶۷ سال) تهران |
| محل زندگی | شمال ایران |
| ملیت | ایرانی |
| نام‌های دیگر | شهرزاد |
| پیشه | شاعر، نویسنده، بازیگر، فیلمساز |
| سالهای فعالیت | ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۶ |
| نهاد | گروه سینمای آزاد |
| نقش‌های برجسته | یکی از نخستین فیلمسازان زن در ایران |
| آثار | فیلم مریم و مانی |
کبرا سعیدی با نام هُنری شهرزاد (زاده ۱۸ آذر ۱۳۲۹) بازیگر، شاعر، نویسنده و یکی از نخستین فیلمسازان زن در سینمای ایران است.[۱][۲]
محتویات
زندگی و فعالیت‌های هنری
کبرا سعیدی در سال ۱۳۲۹ در تهران زاده شد.[۱] او از سنین نوجوانی در کافه‌های خیابان لاله‌زار رقصندگی می‌کرد و سپس در سال ۱۳۴۸ با نام مستعار شهرزاد در فیلم «قیصر» ساخته مسعود کیمیایی در نقش رقصنده‌ای به نام سهیلا فردوس بازی کرد. در ابتدا نقش‌های کوچکی (بیشتر نقش زنان رقاصه یا بدکاره) در سینما برعهده گرفت و کم‌کم نقش‌های تأثیرگذاری در فیلم‌هایی مانند «تنگنا» و «صبح روز چهارم» بازی کرد که در جشنواره سپاس برنده جایزه شد.[۲]
شهرزاد حدود سال ۱۳۵۲ در اعتراض به فضای حاکم در فیلم‌فارسی از بازیگری کناره‌گیری کرد و به عضویت گروه سینمای آزاد درآمد و به ساختن فیلم کوتاه پرداخت. در همین زمان شعرهایش را چاپ می‌کرد و داستان‌های کوتاهش در نشریاتی چون روزنامه آیندگان و کتاب جمعه منتشر می‌شد.[۲]
مجموعه اشعار او که تحت عنوان «با تشنگی پیر می‌شویم» در دو هزار نسخه توسط انتشارات اشراقی چاپ شده‌است، گفته می‌شود هزینه انتشار این کتاب را که در آن زمان چیزی حدود پنج‌هزار تومان بود، بهروز وثوقی تقبل کرده است. همچنین طراحی و عکس روی جلد کتاب را نیز امیر نادری، عکاس فیلم آن روزها و کارگردان معروف سالهای بعد به عهده گرفته بود.
در سال ۱۳۵۶ شهرزاد اولين (و آخرين) فیلم بلندش را به نام «مریم و مانی» با بازی و سرمایه‌گذاری پوری بنایی ساخت. این فیلم از معدود فیلم‌های سینمای ایران پیش از انقلاب است که قهرمان داستان، نویسنده و کارگردان آن زن هستند. اما فیلم در آن سال توقیف شد و در سال ۱۳۵۹ موفق به اکران شد.[۲]
پس از آن خبری از شهرزاد در دست نبود به طوری که او را مُرده می‌پنداشتند. در واقع شهرزاد سعیدی در جریان انقلاب ۱۳۵۷ تمام دارایی خود، حتی کتاب‌ها و فیلم‌هایش را از دست داد. او در سال ۱۳۶۴ به آلمان رفت و هفت سال بعد به ایران بازگشت و اکنون در شهر اردکان ساکن است.[۲]
آثار
بازیگری
- بازیگری در نمایش‌هایی همچون «بین راه»[۱]
- بازیگری در سینما از سال ۱۳۴۸ با فیلم «قیصر» (ساخته مسعود کیمیایی)
عمده فیلم‌ها: «جدایی»، «پنجره»، «خشم عقابها»، «رقاصه شهر»، «طوقی»، «قهرمانان نمی‌میرند»، «فرار از تله»، «پل»، «خانه به‌دوشان»، «داش آکل»، «درشکه‌چی» «سه قاپ»، «شاطر عباس»، «ماجرای یک دزد»، «سر گروهبان»، «بلوچ»، «تختخواب سه نفره»، «خوشگله»، «صبح روز چهارم»، «قلندر»، «مرد اجاره‌ای»، «تنگنا»، «عیالوار»، «گرگ بیزار» و «گدای اشراف‌زاده»
جوایز
بازی او در فیلم‌های «تنگنا» و «صبح روز چهارم» برنده جایزه جشنواره سپاس شد[۲]
کارگردانی
- نویسنده و کارگردان فیلم بلند «مریم و مانی» (محصول ۱۳۵۷ - نمایش در ۱۳۵۹)
- تعدادی فیلم‌های کوتاه
داستان کوتاه
- کتاب «توبا» (رمان کوتاه)
- داستان‌های کوتاه چاپ شده در روزنامه آیندگان و کتاب جمعه
شعر
- کتاب «با تشنگی پیر می‌شویم»[۲]
- کتاب «آقا سلام»
نمونه شعر
- تلنگری بر آب زدم
- سازی که زمین آن را می‌شنود
- آسمان آن را می‌شنود
- تلنگری بر گیجگاه عشق
- رعدی سخت درمی‌گیرد
- پرنده مهاجر تنم بال می‌گشاید و می‌خواند
- زندگی اینگونه‌است
- تلنگری بر دهان کامل‌ترین انسان
- پایان آرامش
- و یا آغاز شورش
پانویس
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF_(%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%DA%AF%D8%B1)
بیوگرافی اوگور گونش