,    بیوگرافی بهزاد بلور
,    بهزاد بلور و همسرش
,    همسر بهزاد بلور
,    عکس بهزاد بلور
,    بهزاد بلور بدون کلاه
,    بهزاد بلور و سالومه
,    بهزاد بلور 13 سانت
,    بهزاد بلور و شاهین نجفی
,    سن بهزاد بلور
,   

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%AF_%D8%A8%D9%84%D9%88%D8%B1

بهزاد بلور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد.

بهزاد بلور
زادروز	۳ فروردین ۱۳۴۴ خورشیدی[۱] تهران، ایران[۱]
محل زندگی	بریتانیا
ملیت	ایران- بریتانیا
نام‌های دیگر	بهزاد بلورفروشان
تبار	ایرانی
تابعیت	بریتانیا
پیشه	مجری، کارگردان و تهیه‌کننده تلویزیونی و رادیویی برنامه‌های هنری، فرهنگی، موسیقی و موسیقی زیرزمینی
سال‌های فعالیت	۱۳۶۹ تا کنون
نهاد	بی‌بی‌سی
شناخته‌شده برای	بلور بنفش، تاریخ بوسه و ایفای نقش در آسودگی‌های مخلوق ‏(en)‏
سبک	سنتی، مرزشکنی محدودیت‌ها
برنامه(ها)ی تلویزیونی	بلور بنفش، تاریخ بوسه، کوک (مجموعه تلویزیونی) ‏(en)‏، روز هفتم و اجرا و تهیه‌کنندگی در بی‌بی‌سی فارسی
جایزه‌ها	سومین دورهٔ جوایز آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه[۲] و جوایز متعدد دیگر[۳]

بلور بنفش
ژانر	هنری و فرهنگی
گونه	مستند
مجری	بهزاد بلور
کشور سازنده	بریتانیا
زبان‌ها	فارسی
تعداد قسمت‌ها	مطابق بایگانی حدود ۱۰۰ قسمت تا سپتامبر ۲۰۱۶[۴]
تولید
تهیه‌کننده اجرایی	بهزاد بلور
تولیدشرکت‌ها	بی‌بی‌سی
پخش کننده
شبکه اصلی	بی‌بی‌سی فارسی
پیوندهای بیرونی
وبگاه تولید
روی بی‌بی‌سی	www.bbc.com/persian/indepth/music_behzad_purple

بهزاد بلور یا بهزاد بلورفروشان (زادهٔ ۳ فروردین ۱۳۴۴، تهران)،^[۱] از سردبیران و تهیه‌کنندگان ارشد بی‌بی‌سی فارسی از سال ۱۳۶۹^[۳] و تهیه‌کننده و کارگردان برنامه بلور بنفش است.^[۱] وی از اعضای خانواده قدیمی بلورفروشان تهران است.^[۱] وی از طرف مادری به عباس میرزای قاجار و از طرف پدری به وارد کننده کارخانه ورشو و بلور ایران، محمدحسن بلورفروشان منسوب می‌شود.

محتویات

زندگی و فعالیت‌ها

او در سن ۱۵ سالگی موفق به دریافت جایزه ملی هنرهای زیبای دبیرستان‌های ایران شد و به مطالعه موسیقی سنتی ایرانی روی آورد، در سن ۱۳ سالگی همزمان با انقلاب ۱۳۵۷ ایران، ایران را ترک کرد و به طراحی مُد، طراحی داخلی و نقاشی‌های دیواری هنری روی آورد و یک آلبوم سنتی فارسی را ضبط کرد که در سال ۱۳۶۹ راه وی را در تهیه برنامه‌های موسیقی و جوانان، اجرا و تهیه‌کنندگی به رادیوی بی‌بی‌سی فارسی باز کرد و در ادامه مجله تفریحی «روز هفتم» را تهیه کرد.^[۳]

برنامه «تاریخ بوسه» یا پیشینه بوسه از وی برای سرویس جهانی بی‌بی‌سی ‏(en)‏ همانند دیگر برنامه‌هایش نامزد جوایز متعددی شد. او در سری فیلم‌های پویانمایی آسودگی‌های مخلوق ‏(en)‏ در نقش یک نریان ‏(en)‏ حاضر شده‌است و پروژه داستان مصور زیگ‌زاگ بی‌بی‌سی را مدیریت کرده‌است.^[۳]

او صفحه وب پربازدید تفریحی بی‌بی‌سی فارسی را راه‌اندازی کرد، پخش زنده کنسرت‌های ایرانی در اروپا و دوبی را مدیریت کرد و از همان آغاز فعالیتش در دهه ۱۹۹۰ فرهنگ و موسیقی زیرزمینی ایرانی را حمایت کرده‌است. وی همچنین در سازماندهی رویدادهای متعدد فرهنگی در بریتانیا و آسیای مرکزی درگیر بوده‌است. همچنین از سال ۲۰۰۰ روزنامه‌نگاران جوان در افغانستان و ایران را آموزش می‌داده‌است.^[۳]

وی در برنامه چندشنبه با سینا گفت که تأکید خاصی بر عدم استفاده از واژه‌های غیرفارسی در زبان فارسی دارد، همچنین دربارهٔ تزئینات همراهش از یونان و سودان، تنوع کلاه‌هایش و استفاده خودش از گل روی کلاه و دلیل استفاده از کلاه صحبت کرد.^[۱]

او در ۳۰ اسفند ۱۳۸۷ در رادیوی عمومی بین‌المللی ‏(en)‏ ایالات متحده ترکیبی از نوروز و موسیقی را به مناسبت سال نوی ایرانی ارائه کرد.^[۵]

موسیقی

بهزاد بلور در سال ۱۳۵۹ سه‌تار را نزد جلال ذوالفنون آموخت^{[نیازمند منبع]} و سپس به نوازندگی تنبور و چگور روی آورد. او می‌گوید چنان محو موسیقی ایرانی شده بود که نوازندگی تنبور را از روی علاقه و با گوش کردن تصنیف‌ها و الهام از فرهنگ باستانی و سنتی ایران آموخت.^{[نیازمند منبع]} موسیقی هرگز از او جدا نشد تا آنجه که حتی پس از فرار از ایران در سال ۱۳۶۲ در لندن گروه‌های متعدد موسیقی تشکیل داد و آلبوم میش را توسط شرکت بین‌المللی تاچ منتشر کرد.^{[نیازمند منبع]}

روز هفتم

بهزاد بلور در سال ۱۳۷۱ خورشیدی با تشویق باقر معین، رئیس وقت بخش فارسی بی‌بی‌سی به تیم بخش فارسی بی‌بی‌سی پیوست.^{[نیازمند منبع]} برنامه‌های جوانان و مهتاب و موسیقی از جمله برنامه‌هایی بود که بهزاد با آنها همکاری کرد. بهزاد بلور با ورود به بخش فارسی، فرهنگ روز جوانان ایران را به برنامه‌های این رادیو برای ایران و افغانستان به ارمغان آورد. او کار خود را در برنامه روز هفتم با برنامه شگفتی‌ها و برنامه ترانه‌های درخواستی غربی آغاز کرد و بعدتر تهیه‌کنندگی و اجرای کل برنامه را بر عهده گرفت.

کار در افغانستان

بهزاد بلور چند روز پس از سقوط رژیم طالبان، به افغانستان رفت و جزو اولین خبرنگارانی بود که به کار و فعالیت در این کشور پرداخت. بهزاد بلور توانست عطش جامعه افغانستان را به موسیقی بویژه در سالهای خفقان رژیم طالبان را در قالب چندین برنامه زنده از افغانستان به گوش همه برساند.^{[نیازمند منبع]}

شب هفتم و موسیقی زیرزمینی

بهزاد بلور با اعتقاد به فرهنگ شفافیت و بی‌رودربایستی، برنامه‌ای را برای نوجوانان و جوانان ایران آغاز کرد که در آن به بهانه پخش ترانه‌هایشان به طور زنده با برنامه تماس می‌گرفتند و با استفاده از جوّ آزاد برنامه، هر آنچه که می‌خواستند بازگو می‌کردند. تکیه بر ترویج آزادی‌های فردی و دوری جستن از یکسان‌سازی فرهنگی حکومتی از دلایل موفقیت این برنامه بود.^{[نیازمند منبع]} پس از مدتی و با تشویق بهزاد بسیاری از هنرمندان نوجوان، با استفاده از امکانات اولیه ضبط صدا و ارسال از طریق اینترنت، اقدام به ارسال ترانه‌های خود به بی‌بی‌سی کردند. بسیاری از مشهورترین خوانندگان این روزهای موسیقی غیررسمی و متفاوت از جمله سروش هیچ‌کس، رضا پیشرو، حسین ابلیس، حسین تهی، امیر تتلو، یاس، دی جی مریم، پانی، سارا نائینی، محسن نامجو، کیوسک، گروه اوهام، بروبکس، شاهکار بینش‌پژوه و بسیاری دیگر برای اولین بار توسط او مصاحبه و معرفی شدند.^{[نیازمند منبع]}

بلور بنفش

او دربارهٔ انتخاب نام برنامه بلور بنفش گفت که علی‌رغم اینکه به رنگ بنفش علاقه‌ای ندارد به دلیل هدف مرزشکن بودن این برنامه قرار بوده‌است که نام آن از اصطلاح نوی «جیغ بنفش» نیما یوشیج گرفته شود که به دلیل اختلاف نظر بر سر واژه جیغ از بلور استفاده شد.^[۱] وی در سری‌های متفاوت این برنامه به بررسی موسیقی، هنر و فرهنگ ایرانی و خاورمیانه به صورت بومی یا مهاجر در نقاط مختلف دنیا می‌پردازد از جمله مستند تاجیکستان و رودکی، مجموعه سریال موسیقی ایرانی در آمریکا، زرتشتیان مهاجر گرجستان و ویژه‌برنامه‌هایی چون شب یلدا در تاجیکستان.^[۶]

تدریس

در سال ۲۰۰۰ وی با تیمی از بی‌بی‌سی به پیشاور در شمال پاکستان رفتند و گروه‌های متعددی از برنامه‌سازان محلی رادیویی را تعلیم دادند تا بتوانند برای کودکان افغانستان برنامه‌های آموزشی تولید کنند.^{[نیازمند منبع]} در سال ۲۰۰۵ هم، بهزاد بلور در قالب پروژه ایران بنیاد خیریه بخش جهانی بی‌بی‌سی اقدام به تربیت شهروند خبرنگارانی کرد که بعدها به کار در رسانه‌های ایران و جهان پرداختند. از جمله شاگردان وی می‌توان به فرن تقی‌زاده، علی همدانی، نیما اکبرپور و بسیاری دیگر را نام برد.^{[نیازمند منبع]}

جوایز

• جایزه ملی هنرهای زیبای دبیرستان‌های ایران در سن ۱۵ سالگی^[۳]
• برنده سومین دوره جوایز آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه^[۲]
• جوایز متعدد دیگر^[۳]

جستارهای وابسته

• بی‌بی‌سی فارسی

منابع