زندگی نامه  امیر حسین چهل تن, امیر حسین چهل تن,شماره تلفن  امیر حسین چهل تن, امیر حسین چهل تن کجاست؟,پسر  امیر حسین چهل تن ,آخرین خبر  امیر حسین چهل تن,  امیر حسین چهل تن ازدواج,عکس همسر  امیر حسین چهل تن,  امیر حسین چهل تن متولد,همسر  امیر حسین چهل تن,اینستاگرام Instagram  امیر حسین چهل تن ,  امیر حسین چهل تن ویکی پدیا,  امیر حسین چهل تن قبل عمل زیبایی,کانال تلگرام  امیر حسین چهل تن,دختر  امیر حسین چهل تن ,عکس  امیر حسین چهل تن,  امیر حسین چهل تن کیست,  امیر حسین چهل تن بدون آرایش,کلیپ  امیر حسین چهل تن,  امیر حسین چهل تن و همسرش,بیوگرافی  امیر حسین چهل تن,سایت رسمی  امیر حسین چهل تن,ارتباط با  امیر حسین چهل تن,خانه / ثروت  امیر حسین چهل تن, امیر حسین چهل تن کیست؟,فیلم  امیر حسین چهل تن ,

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%AD%D8%B3%D9%86_%DA%86%D9%87%D9%84%D8%AA%D9%86

امیرحسن چهلتن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

امیرحسن چهلتن
امیرحسن چهلتن
زادروز	۶۲ سال تهران ایران
ملیت	ایران
پیشه	نویسنده
همسر	شهلا
فرزندان	اشکان
وبگاه
http://www.cheheltan.net/index-fa.php

امیرحسن چهلتن (زاده ۹ مهر ۱۳۳۵، تهران) یک روزنامه‌نگار، نویسنده ایرانی و عضو کانون نویسندگان ایران است. آثار او بارها نامزد جوایز مختلف ادبی از جمله جایزه هوشنگ گلشیری و کتاب سال جمهوری اسلامی بوده‌است.

محتویات

• ۱ زندگی
• ۲ کتابشناسی
  • ۲.۱ رمان
  • ۲.۲ مجموعه داستان
  • ۲.۳ دیگر آثار
• ۳ ترجمه آثار
• ۴ پانویس
• ۵ منابع
• ۶ پیوند به بیرون

زندگی

امیرحسن چهلتن در تاریخ ۹ مهر ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. در زمانی‌که در دبیرستان و در رشته ریاضی تحصیل می‌کرد شعر می‌سرود و داستان می‌نوشت. در هیجده سالگی برای ادامه تحصیل در رشته مهندسی برق وارد دانشگاه شد و در دوران دانشجویی دو مجموعه داستان منتشر کرد. در سال ۱۳۵۵ مجموعه داستان به نام «صیغه» و در سال ۱۳۵۷ «دخیل بر پنجره فولاد» را منتشر کرد.^[۱]
وی پس از اخذ مدرک کارشناسی در رشته مهندسی برق در سال ۱۳۵۸ به منظور ادامه تحصیل در رشته مهندسی الکترونیک به انگلستان رفت. پس از بازگشت به ایران از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۳ به عنوان افسر وظیفه به جبهه رفت، حضور در جنگ ایران و عراق چهل‌تن را واداشت که داستان‌هایی با این مضمون بنویسد که «مونس، مادر اسفندیار» از آن جمله است.^[۲]
او در سال ۱۳۷۸ برنده بورس پارلمان بین‌المللی نویسندگان شد و به مدت دو سال به همراه همسر و فرزندش به ایتالیا رفت.

چهلتن در پاییز ۱۳۸۰ به عنوان عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران انتخاب شد.^[۳]

امیرحسن چهل‌تن از یک سال و نیم پیش با بهره‌گیری از بورس دو بنیاد فرهنگی در آلمان اقامت داشت. او از آوریل امسال به دعوت «دانشگاه کالیفرنیای جنوبی» به مدت نه ماه به عنوان نویسنده مهمان در لس‌آنجلس اقامت خواهد کرد.

امیرحسن چهل‌تن در سالهای ۱۳۸۹–۱۳۸۷ با بهره‌گیری از بورس دو بنیاد فرهنگی در آلمان اقامت داشت. او از فروردین سال ۱۳۸۹ به دعوت «دانشگاه کالیفرنیای جنوبی» به مدت نه ماه به عنوان نویسنده مهمان در لس‌آنجلس اقامت کرد.^[۴]

او در دوره بیست و چهارم جایزه کتاب سال با داستان سپیده‌دم ایرانی نامزد این جایزه شد، اما در اعتراض به عملکرد وزارت ارشاد از نامزدی انصراف داد. وی در نامه‌ای به وزارت ارشاد نوشت:^[۴]

تا زمانی که حتی یک کتاب برای دریافت مجوز معطل یا از حق انتشار محروم مانده باشد، خود را اخلاقاً مجاز به شرکت در این رقابت نمی‌دانم و لذا از سر لطف مرا از این نامزدی معاف بدارید.

از ویژگی‌های اصلی آثار چهلتن می‌توان به تلاش برای روایت داستان در بستری تاریخی خصوصاً تاریخ معاصر و نمایش تأثیر اتفاقات تاریخی بر زندگی شخصی و عاطفی شخصیت‌های داستان و برجسته بودن نقش زن در ساختار روایت اشاره کرد.^[۵]

کتابشناسی

رمان

• روضه قاسم (سال ۱۳۶۲)
• تالار آیینه (سال ۱۳۶۹)
• مهرگیاه (سال ۱۳۷۷)
• عشق و بانوی ناتمام (سال ۱۳۸۱)
• تریلوژی تهران،^[۶]

شامل سه رمان:

• • «تهران، شهر بی آسمان» (سال ۱۳۸۰؛ سال ۱۳۸۴، انتشارات نگاه)
  • «تهران، خیابان انقلاب» (آماده انتشار؛ این اثر در سال ۲۰۰۹ م در آلمان به ترجمه سوزانه باغستانی چاپ شد)
  • «آمریکایی کشی در تهران» (آماده انتشار از سال ۱۳۸۴؛ این اثر در سال ۲۰۱۱ م در آلمان به ترجمه سوزانه باغستانی و کورت شارف چاپ شد)
• سپیده‌دم ایرانی (سال۱۳۸۴)

مجموعه داستان

• صیغه (سال ۱۳۵۵)
• دخیل بر پنجره فولاد (سال ۱۳۵۷)
• دیگر کسی صدایم نزد (سال ۱۳۷۱)
• چیزی به فردا نمانده‌است (سال ۱۳۷۷)
• ساعت پنج برای مردن دیر است(سال ۱۳۸۱)
• چند واقعیت باورنکردنی (سال ۱۳۹۳)

دیگر آثار

• کات، منطقه ممنوعه، فیلم-داستان (سال ۱۳۸۳)

ترجمه آثار

داستان‌های چهلتن تا کنون به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، سوئدی، عربی، ارمنی، ترکی، چینی و کردی ترجمه و منتشر شده‌اند.^[۷]

پانویس