سیامند معینی با گرایشات چپگرایانە بە دنبال انقلاب ١٣۵٧ عضو سازمانی انقلابی کردستان کوملە میشود و هنوز هم در تحلیلهای خود از مفاهیم مارکسیستی استفادە می کند.
آیا این جابجای تغییری در سیاستهای پ ک ک در کردستان ایران است؟
آیا رهبر جدید پژاک می تواند سیاستی مسقل از پ ک ک اتخاذ کند؟
آیا پ ک ک بە دنبال تحولات اخیر کردستان ایران سیاست جدیدی را دنبال می کند؟
آیا سیامند معینی فکر خونخواهی و انتقام خون پدر با بارزانی و سایر احزاب وابسته به بارزانی است؟
آیا برای سیامند معینی منافع کردستان ایران مهم است یا التیام بخشی به زخم چندین ساله ی خود؟
و بسیاری از سوالات دیگر ی که فعالان سیاسی و مدنی کُرد و اپوزسیون کُردی این تغییر و تحولات پزاک را به چالش کشانده اند.
مخالفان این تغییر مدیریتی همچنین اذعان می نمایند،با تغییر رهبری پژاک تنها برای مدتی می تونند همچون کار تبلیغی استفادە رسانەای داشتە باشد و با برجستە کردن فرزند سلیمان معینی اختلافات فضای مجازی و رسانەای با گروه را پیش بکشند و این خود تنها مقاومتی در برابر بە حاشیە رانی بیش از پیش است.

در آغاز تأسیس پژاک هم چنانکە اسناد نشان می دهد اجازە اقامت بە رهبری پژاک در قندیل دادە نشد و در همان ابتدا تصمیم بر این بود رهبری پژاک باید در اروپا باشد و این اجازە هم بە احتمال قریب بە یقین بە معینی دادە نمیشود و این رهبری بیشتر حالت تشریفاتی خواهد داشت
لذا افرادی چون آقای سیامند معینی هم نمی تواند در برابر هژمونی کادر رهبری پ ک ک تصمیمی مستقل از خود بگیرد همچنانکە صالح مسلم هم در کردستان سوریە با وجود تلاشهای زیادی برای رسیدن بە توافق با گروه نتوانست کاری از پیش ببرد.
سیاست سانترالیستی پ ک ک در تصمیم گیری های کلان از مشخصات اصلی پ ک ک است و بدون این سیاست نمی تواند بە حیات خود ادامە داهد چرا کە پ ک ک یک سازمان ایدئولوژیک و رهبر محور است اگر چە رهبر این سازمان در زندان است اما وجود معنوی عبداللە اوجالان همچنان ملموس است از سوی دیگر توان بحرانسازی پ ک ک می تواند این سانترالیسم را حفظ کند و در جریان این بحران سازیها بحرانهای درونی خود را تصمیم گیری حل کند و نیز رهبران این سازمان افرادی مشخص هستند سالها با هم در تعامل بودە اند و بر سر مسائل کلی بە یک توافق کلی رسیدەاند .
در نتیجە هیچ شاخەای از پ ک ک نمیتواند تصمیمی بر خلاف کادر رهبری این حزب بگیرد حتی این مشکل اساسی HDP با پ ک ک هنوز حل نشدە است و اگر چە سانترالیزم ایدئولوژیک، پ ک ک را منسجم نشان میدهد اما در قبال حل دمکراتیک مسألە کرد در ترکیە مانع اصلی است چرا کە با وجود حزبی همچون HDP اما تصمیم گیری کلان باید در دست رهبری پ ک ک باشد
اگر چە بعضی از سران HDP خواستار مشارکت بیشتر این حزب در پیشبرد صلح بودند اما پ ک ک با ادامە درگیریها توانست عملا HDP را بە حاشیە براند و قبول تصمیم گیری بە شیوەی دمکراتیک با موجودیت ساختاری و ایدئولوژیکی پ ک ک در تضاد میباشد.
بنابراین چهرەای همچون سیامند معینی هم نمی تواند بیشتر از حاجی احمدی نقشی در تصمیم گیریهای پ ک ک داشتە باشد هرچند می تواند استفادە رسانەای بیشتری از او بکنند چرا کە توان سخنوری حاجی احمدی ضعیف است و هر کسی می تواند نقشی بهتر از او ایفا کند.

منتقدان این تغییرات در کادر رهبری همچنین معتقده اند که انتخابات کردهای مهاباد به ریاست و پست های مهم در گروه خود نشان از تبیعیض و مهم تر از همه باند بازی در پژاک است.
در نهایت همه فعالان مدنی سیاسی کرد بر این باورند پ ک ک حاصل روند تاریخی گفتمان کردها در ایران نیست و هیچگاە نمی تواند در تحولات کردستان ایران نقشی تأثیر گذار بازی کند و پ ک ک می خواهد با بە کار گیری افراد چون سیامند معینی تاحدودی و البتە ظاهرا خود بە این روند تاریخی نزدیک کند و چنانچە در کردستان خلا جریان سیاسی بود.
پ ک ک شاید میتوانست این روند تاریخی را بە نفع خود مصادرە کند اما برآیند این روند تاریخی یعنی احزاب کردستان ایران فعالانە در عرصە هستند و مستقیما بربستر این روند تاریخی شناور هستند .

http://bitawan.blogsky.com/tag/%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%85%D9%86%D8%AF-%D9%85%DB%8C%D8%B9%D9%86%DB%8C

رئیس مشترک گروه مسلح و جدایی طلب پژاک در اظهاراتی تازه به بررسی اوضاع سیاسی منطقه و درگیری اخیر بین شاخه نظامی پ.ک.ک و پیشمرگه های لشکر روژ  وابسته به بارزانی در منطقه شنگال واکنش نشان داد.

سیامند معینی مدعیست حزب دمکرات کردستان عراق (پارتی) آغازگر درگیری هفته گذشته (جمعه ۱۳ اسفند)  بوده اند. وی گفت: “این عمل پارتی خدمت به اشغالگران کردستان است”. سیامند معینی اذعان داشته “پارتی یک حلقه دیگر به زنجیره خیانت‌های تاریخی خود به کردستان افزود و رویدادهایی این‌چنینی به‌هیچ‌وجه به خلق کرد خدمتی نمی‌کند و مستقیماً به نفع اشغالگران کردستان تمام می‌شود”.

رییس مشترک پژاک خواستار آن شد تا پارتی در کوتاه‌ترین زمان از این اعمال خود دست بردارد.

سیامند معینی خاطر نشان ساخت “هم‌اکنون در خاورمیانه، کردها در وضعیتی جدی و سرنوشت‌ساز به‌سر می‌برند و کردها بازیگران اصلی می‌باشند و لازم است که این مسئله به‌خوبی مورد ارزیابی قرار گیرد. جنبش ما در این مرحله وظایف خود را به‌خوبی به انجام می‌رساند. در همین راستا اتحاد ملی، هم‌اکنون مهمترین موضوع می‌باشد.

سیامند معینی رییس مشترک پژاک در ادامه سخنان خود مسعود بارزانی را به همکاری با ترکیه متهم کرد و گفت: “دولت ترکیه، دستاوردهای خلق کرد در مناطق کردنشین سوریه را به هیچ شیوه‌ای قبول نمی‌کند. آن‌ها هدف نابودی تمام این دستاوردهای کرد را در سر می‌پرورانند و در این راه از هیچ کوششی فرو گذار نمی‌کنند. با داعش و النصره به هم‌پیمانی برضد کردها وارد شده بود. اما وقتی که از این هم‌پیمانی [با نیروهای بنیادگرا] نتیجه‌ای حاصل نکرد، درصدد برآمده تا پیشروی کردها را با استفاده از خودشان متوقف نماید. آنچه امروز انجام می‌پذیرد همین سیاست است.

رئیس پژاک افزود: دولت ترکیه به همراه حزب دمکرات کردستان عراق و خاندان بارزانی بر علیه کردها اعلام جنگ نموده‌اند. هم‌اکنون پایگاه‌های دولت ترکیه در بسیاری از مناطق [اقلیم کردستان] وجود دارند. نیروهای حزب دمکرات۲ سال قبل شنگال را به داعش تسلیم نمودند و این موضوع دقیقاً به معنای تأیید دوباره قتل‌عام [برضد خلق ایزدی‌]ست. ایزدی‌ها از این به بعد برای عدم تکرار قتل‌عام‌های مشابه، یگان‌های مدافع مخصوص به‌خود را تأسیس کرده‌اند و برای دفاع از خاک و جان خود، در مبارزه‌ به‌سر می‌برند. پارتی و [مزدوران موسوم به] “پیشمرگه روژ” (لشکر روژ)، حتی یک روز در مقابل داعش نجنگیده‌اند اما اکنون به شنگال حمله‌ور شده‌اند .

روز جمعه ۱۳ اسفند نیروهای پیشمرگه کردهای سوریه موسوم به لشکر روژ و عناصر مسلح پ.ک.ک روز جمعه در منطقه خانه سور از توابع شهر شنگال در غرب عراق و نزدیک مرز سوریه با یکدیگر درگیر شدند که به کشته و زخمی شدن چندین تن از دو طرف انجامید.
در پی این درگیری تنش بین پارتی و پ.ک.ک وارد مرحله جدیدی شد.
لشکر ۱۵ هزار نفری “روژ” که از حمایت مالی و تسلیحاتی مسعود بارزانی برخوردار است بازوی نظامی “شورای میهنی کردهای سوریه” موسوم به ENKS محسوب می شود. پ.ک.ک با حضور هرگونه نیروی نظامی خارج از کنترل خود به مناطق کردنشین سوریه مخالف است اما ENKS به عنوان اصلی ترین رقیب پ.ک.ک بر بازگشت لشکر روژ به سوریه تاکید دارد.

https://www.kurdparez.com/1395/12/20/%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%85%D9%86%D8%AF-%D9%85%D8%B9%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D9%87-%D9%88-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B9%D9%84/

پژاک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

در بی‌طرفی این مقاله اختلاف‌نظر وجود دارد. گفتگوی مربوطه ممکن است در صفحهٔ بحث یافت شود. لطفاً تا پایان حل مناقشه این برچسب را برندارید.

Kurdistan Free Life Party Partiya Jiyana Azad a Kurdistanê (PJAK) پارتی ژیانی ئازادی کوردستان
رهبر	سیامند معینی و زیلان وژین
بنیانگذاری	۲۰۰۴؛ ۱۴ سال پیش
شاخه نظامی	واحد شرق کردستان (YRK)
شاخه زنان	نیروی دفاع زنان (HPJ)
مرام	ملی‌گرایی کردی کنفدرالیسم دموکراتیک دموکراتیک سوسیالیسم لیبرترین سوسیالیسم
موضع سیاسی	چپ‌گرا
جهانی و بین‌المللی	اتحاد جوامع کردستان (KCK)
کشور	ایران
وبگاه
http://www.pjak.eu
سیاست در ایران حزب‌های سیاسی انتخابات

حزب حیات آزاد کردستان (مخفف: Partiya Jiyana Azad a Kurdistanê: پارتی ژیانی ئازادی کوردستان) که با نام اختصاری پژاک یا PJAK شناخته می‌شود، یک گروه شبه نظامی چپ‌گرا در کردستان ایران است که علیه نظام جمهوری اسلامی ایران مبارزه می‌کند.^[۱]

پژاک اغلب تحت‌تأثیر حزب کارگران کردستان (پ.ک. ک) در نظر گرفته می‌شود.^[۲][۳][۴] در سال ۲۰۰۹، وزارت خزانه‌داری ایالات متحده پژاک را گروه تروریستی زیرمجموعه پ ک ک در نظر گرفت.^[۱][۵] در حالی که هر دو گروه زیرمجموعه اتحاد جوامع کردستان (KCK: کردی: Koma Civakên Kurdistan) هستند.^[۶][۷]

شاخه نظامی پژاک با نام واحد شرق کردستان دارای ۳٬۰۰۰ عضو از کشورهای ایران، ترکیه، عراق، سوریه است.^[۸][۹] فعالیت این گروه بیشتر در مرز بین ایران، عراق و ترکیه و منطقه قلعه رش در استان آذربایجان غربی و منطقه اورامانات از توابع استان کرمانشاه و ایوان و ایلام از توابع ایلام و مریوان و منطقه چهل چشمه از توابع استان کردستان و بخش شرقی کوهستان قندیل در کردستان عراق است^[۱۰]

این گروه توسط کشورهای ایران،^[۱۱] ترکیه،^[۱۲] و ایالات متحده آمریکا تروریست شناسایی شده‌است.^[۱۳]

محتویات

پیشینه

گروه پژاک در ۴ آوریل ۲۰۰۳ سالروز تولد عبدالله اوجلان رهبر گروه حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) تأسیس شد.^[۱۰] ایدئولوژی پژاک و پ‌ک‌ک آپوگرایی (Apoism) است.^[۱۴]

برخی از احزاب کرد مثل حزب دموکرات کردستان ایران و کومله رابطهٔ حسنه‌ای با پژاک ندارند.

رهبری

حاجی‌احمدی

پژاک در سال ۲۰۰۴ اولین کنگره خود را برگزار نمود. رئیس این حزب (در سال ۲۰۰۴) عبدالرحمان حاجی‌احمدی نام دارد. پژاک تاکنون چندین انشعاب درونی داشته‌است. منابع شمال عراق گزارش می‌کنند که حاجی‌احمدی، تنها اسماً رئیس پژاک است و هیچ کاری بدون اجازهٔ پ‌ک‌ک انجام نمی‌دهد.^[۱۵]

حاجی‌احمدی، به ایالات متحده سفر داشته و در آن‌جا تماس‌هایی برقرار کرده‌است. او می‌گوید: «هدف ما یکی است. ما در مورد براندازی حکومت صحبت نمی‌کنیم، ولی خواهان تغییر دموکراتیک در ایرانیم. در این سطح حاضریم با آمریکایی‌ها همکاری کنیم.».^[۱۵]

حاجی‌احمدی، رهبر پژاک در اسفند ۱۳۸۸ در منزل خود در آلمان توسط مأموران ضد تروریسم پلیس آلمان و با درخواست دولت بلژیک دستگیر و پس از دو روز آزاد شد.^[۱۶]

رهبری مشترک

در اوایل سال ۲۰۱۴ در رای‌گیری که در کنگره چهارم پژاک برگزار شد حاجی احمدی سرانجام پس از ۱۰ سال از رهبری پژاک برکنار شد و به جای رهبری واحد، سیستم رهبری مشترک در پژاک ایجاد شد.^[۱۷]

به گفته مقامات، گروه پژاک در حملات مختلف به نیروهای امنیتی در خاک جمهوری اسلامی ایران دست داشته‌است، یکی از این حملات در شهرستان مریوان صورت گرفته‌است که به گفته فرمانداری شهرستان مریوان این عملیات ساعت ۷ بامداد روز ۱۳ فروردین ماه سال ۹۰ صورت گرفت که طی آن افراد مسلح به پاسگاه مرزی واقع در روستای سیانا و نزدیکی روستای کانی کبود حمله کردند. در نتیجه حمله پژاک در مریوان بامداد روز شنبه، یک پرسنل کادر و سه سرباز وظیفه کشته و دو سرباز وظیفه دیگر نیز زخمی شدند. گروه پژاک این حمله را پاسخ به اعدام یکی از اعضای خود عنوان کرده‌است.^[۱۸]

روابط عمومی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روز ۱۲ شهریور ۱۳۹۰ پس از یک ماه آتش‌بس یک طرفه اعلام کرد که به دلیل فعالیت‌های نظامی این گروه که مانع از توسعهٔ شهرهای مرزی ایران است حملات خود را از سر گرفته‌است. یکی از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی علت آتش‌بس یکطرفهٔ سپاه علیه مواضع پژاک را درخواست دولت اقلیم کردستان عراق و به خاطر ماه رمضان اعلام کرد.^[۱۹] به همین منظور پس از مهلت یک‌ماهه در ماه رمضان به پژاک برای عقب‌نشینی از مناطق مرزی شمال غرب ایران، به دلیل عدم رعایت این مهلت، نیروهای زمینی سپاه عملیات جدیدی را آغاز کردند.

این حملات که تقریباً از ابتدای پاییز سال ۹۰ شروع شد، توپ باران قسمت‌های زیادی از مناطق کردنشین مرزی شامل خاک عراق را دربرگرفت. حملاتی که از سوی وزیر خارجه عراق «بی هدف» خوانده شد و در نتیجه آن مرگ چندین نفر از جمله کودکی ۱۲ساله و ویرانی روستاها و آوارگی چندصد نفر را بدنبال داشت^[۲۰]. صلیب سرخ از ارسال کمک به آوارگان خبر داد. البته خبرگزاری‌های ایران با رد حمله توپخانه‌ای ایران به خاک عراق، این اظهارات زیباری را «عجیب» خواندند. دیوید رانس، سخنگوی سفارت آمریکا در بغداداعلام کرد «ما ناظر این وضعیت هستیم. عراق دارای حاکمیت ارضی است. از همسایگان این کشور از جمله جمهوری اسلامی می‌خواهیم که به حاکمیت ارضی عراق احترام بگذارند».^[۲۱]

همچنین کریس باور، سرکنسول بریتانیا در اربیل کردستان عراق در نشستی خبری ضمن ابراز نگرانی از وضعیت ساکنان مناطق مرزی گفته بود: ما مخالف این هستیم که کشوری کشور دیگر را گلوله‌باران کند و وضعیت منطقه را به‌هم بریزد.^[۲۱]

در واکنش به تداوم این گلوله‌باران منطقه گردهمایی اعتراضی در شهر سلیمانیه علیه حملات توپخانه‌ای ایران با حضور صدها نفر برگزار گردید^[۲۲].

تجارت مواد مخدر

در سال ۲۰۰۹ میلادی، پژوهشگرانی از مؤسسه واشینگتن برای سیاست خاور نزدیک اعلام کردند که پژاک و پ ک ک با انجام قاچاق سازمان یافته موادمخدر امنیت بین‌المللی را به خطر انداخته‌اند.^[۲۳][۲۴]عرفان قانعی فرد در ۱۳۹۰ در مقاله‌ای^[۲۵] نوشت که " مواد مخدر منبع عمده مالی پ ک ک و پژاک است… یکی از مهم‌ترین مناطق حوزه پخش مواد برای پ ک ک اروپا می‌باشد که ۸۰ در صد پخش را در آن بر عهده دارد. پ ک ک به یکی از اربابان واقعی مواد مخدر تبدیل شد که در میان هلال طلایی (از پاکستان، افغانستان، ایران و ترکیه) تا اروپا رقیبی ندارد…۸۰ درصد مواد مخدر مصرفی در آلمان توسط اعضای پ ک ک و پژاک تأمین می‌گردد ".

ادعای همکاری با آمریکا

فرماندهان حزب‌های ایرانی کرد می‌گویند پژاک مذاکرات مستقیم و غیر مستقیمی با مسئولان آمریکایی داشته‌است.^[۲۶]

دولت ایران نیز این گروه را تحت حمایت آمریکا می‌داند.^[۲۷] در حالی که آمریکا آن را گروهی تروریست و تحریم شده در نظر می‌گیرد.^[۱][۵]

سایت خبری آمریکایی «نیوزمکس» در اوت ۲۰۰۷ مصاحبه‌ای با رحمان حاج احمدی انجام می‌دهد. حاج احمدی که به واشینگتن سفر کرده بود در این مصاحبه می‌گوید: امیدوارم در دیدار با مقامات ارشد دولت آمریکا دربارهٔ وضعیت جاری در ایران و کمک واشینگتن به پژاک گفتگو و رایزنی کنم. وی در این مصاحبه ادامه می‌دهد: با کمک آمریکا اقوام کرد را در شورشی که می‌تواند به کل ایران گسترش یابد هدایت می‌کنیم. در سال ۲۰۰۴ و درست یک سال پس از اشغال نظامی عراق توسط آمریکا، روزنامه واشینگتن پست و خبرگزاری آمریکایی رویترز گزارش‌هایی منتشر کردند که بر طبق آن نیروهای سازمان تازه تأسیس پژاک را در حالی که سلاح‌های آمریکایی در دست داشتند، در اطراف پایگاه نظامی ایالات متحده در سلیمانیه عراق رویت کردند.^[۱۹]

حمله سایبری به سایت پژاک

وبسایت پژاک در تاریخ ۶ آذرماه ۱۳۹۰ بدست ارتش سایبری ایران هک و از دسترس خارج شد.^[۲۸]

پیوند به بیرون

• ژیار گل: در جستجوی پژاک؛ سفری به دامنه کوه‌های زاگرس (بی‌بی‌سی فارسی)

منابع

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%DA%98%D8%A7%DA%A9