,    بیوگرافی الهه رضایی مجری
,    دختر الهه رضایی
,    الهه رضایی بیماری
,    عکس همسر الهه رضایی مجری
,    فرزندان الهه رضایی
,    الهه رضایی همسر ایرج طهماسب است
,    نام همسر الهه رضایی
,    ایا الهه رضایی همسر ایرج طهماسب است
,    الهه رضایی متولد چه سالیه

,   

https://photokade.com/%D8%A8%DB%8C%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D9%84%D9%87%D9%87-%D8%B1%D8%B6%D8%A7%DB%8C%DB%8C/

.

بیوگرافی الهه رضایی و همسرش + زندگی شخصی و خانوادگی

الهه رضایی متولد ۱۲ بهمن ۱۳۴۲ در تهران، مجری است

فارغ التحصیل لیسانس رشته علوم تربینی می باشد، چهره و صدایش برا بچه ها دهه شصت نوستالژی و خاطره انگیز است، او حالا مهد کودک دارد و مدست هاست از تلویزیون دور شده است

نحوه ورود به تلویزیون

فکر می‌ کنم اردیبهشت یا خرداد ۵۸ (وقتی ۱۶ ساله بودم) تلویزیون زیرنویس می‌ رفت که می‌ خواهیم در برنامه کودکان از مجریان کم‌ سن و نوجوان استفاده کنیم یکی از دوستان من که آمده بود تا با همدیگر درس بخوانیم و این زیرنویس را خوانده بود پیشنهاد داد که با هم به تلویزیون برویم و تست اجرا بدهیم.

رفتیم و تست اجرا گرفته شد و با حضور من موافقت شد خلاصه رفتیم و اتفاقات به آن شکلی که بچه‌ های دهه ۶۰ و ۷۰ و اینها دیده بودند پیش رفت

برنامه های غمگین زمان جنگ

در زمان جنگ برنامه‌ های کودک برنامه‌ های غمگینی بود

یک جورهایی شاید برای حس همدردی این طور بود. خیلی از بچه‌ ها بودند که یکی از اعضای خانواده‌ شان مفقود بود یا پدر نداشتند یا مادر نداشتند. حتی کارتون‌ های انتخابی هم همین طور بود. هاچ زنبور عسلی که داشتیم این طوری بود تا دختری به نام نل و پرین همه این جور بودند

شاید در آن دوره زمانی دنیا هم همین نگاه را داشت

اولین حقوق از سازمان

 جلسه‌ ای ۱۰۰ تومان اولین حقوق من در صدا و سیما بود

سازمان که در آن زمان استخدام نداشت و عملا تا سال ۶۴ ما در استخدام سازمان نبودیم. سال ۶۴ هم که استخدامی شد یکی، دو سال از سوابق گذشته‌ مان را قبول نمی‌ کردند. چون ساعت کاری پر نمی‌ شد و سن ما زیر ۱۸ سال بود

عکس الهه رضایی و پسرش

خانواده + پدر و مادر

نه ! پدر و مادرم اصالتا دماوندی هستند. پدرم آن زمان کارمند دادگستری و بسیار مذهبی بود. او خیلی روی حلال و حرام مقید بود. مادرم هم مذهبی بود و رفتار و شخصیت آنها به شدت روی ما که چهار تا خواهر و برادر بودیم، تاثیر گذار بود.

ازدواج و همسر

آشنایی با همسرم به صورت سنتی و خانوادگی بود و سال ۶۴ و ۶۵ وارد زندگی مشترک شدم. اگر اشتباه نکنم من بین سال‌ های ۶۵ تا آخرهای ۶۷ یا ۶۸ کارم تغییر کرده بود. اجرا نداشتم، کار گویندگی هم نداشتم. دلیلش هم این بود که بچه‌ هایم متولد شده بودند و کوچک بودند

همسرم الان فوق‌ تخصص قلب هستند

فرزندان

دو فرزند دارم که پسرم در ایران تحصیل می‌ کند و پیش خودم است و دخترم ازدواج کرده و با همسرش به آمریکا رفته تا او درسش را بخواند

تکیه کلام آن زمان ها

تکه کلام من این بود که معمولا می‌ گفتم: برید عقب‌ تر، باز هم عقب‌ تر

اینها را بعضی وقت‌ ها نویسنده برنامه می‌ نوشت و البته واقعا دغدغه مهمی بود. چون توصیه اکثر چشم پزشکان است که باید از تلویزیون فاصله گرفت تا مشکلی برای چشم به وجود نیاید

شغل دوم – مهد کودک

آدمی که با بچه‌ ها سروکار داشته یک بخشی از زندگی و علاقه‌مندی‌ اش بچه‌ ها می‌ شود و همین طور چون رشته تحصیلی‌ ام تعلیم و تربیت و امور تربیتی است کار با بچه‌ها و سر و کله زدن با آنها ادامه کار مناسبی برای من بود. بعد از بیرون آمدن از صدا و سیما مهد کودک را همراه خواهرم احداث کردیم. چون ما خانوادگی بچه‌ ها را خیلی دوست داریم

سال ۱۳۹۲ در انتخابات چهارمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا شرکت کرد، ولی نتوانست آرای موافق مردم تهران را کسب کند

بازنشستگی در سال ۸۷ + عدم همکاری

علتش بیشتر تغییر علاقمندی های سازمان صدا و سیما نسبت به نحوه اجرا بود

من ده سالی غیر از کار کودک، کار بزرگسال کردم ولی در کار کودک موفق تر بودم؛ چون با وضعیت صورت و چهره من، کار کودک هماهنگ تر بود و البته عادت ذهنی مخاطبان هم موثر بود

بعد از ۸۷ چون خیلی دیگر به کار بزرگسال تمایلی نداشتم و برای کودک هم روش اجرا و فرمت کار عوض شد و با روش من هماهنگ نبود، حداقل من ترجیح دادم در روش خودم تغییری ایجاد نکنم و گروه های جدید و جوان های پر انرژی تر وارد کار کودک شوند

انیمیشن های مورد علاقه

بیشتر انیمیشن‌ های قدیمی را دوست دارم بخصوص پلنگ صورتی و در مورد پینوکیو هم باید بگویم به نظرم او شخصیتی داشت که بیشتر بچه‌ها را با کارهایش مضطرب می‌ کرد

بچه های دیروزی که بزرگ شدند

معلم‌‌ها همیشه از دیدن شاگردان قدیمی‌ شان که پس از سال‌ ها به جایگاه و مرتبه خاصی رسیده‌ اند لذت می‌ برند. این موضوع برای من هم جور دیگری اتفاق افتاده و می‌ افتد. من از دیدن تک‌ تک بچه‌ های دیروز که به رتبه اجتماعی خوبی رسیده‌ اند لذت می‌ برم و احساس غرور می‌ کنم