کانال تلگرام  صدیقه پهلوی,دوست دختر  صدیقه پهلوی ,آخرین خبر  صدیقه پهلوی,  صدیقه پهلوی ویکی پدیا,  صدیقه پهلوی و همسرش,  صدیقه پهلوی بدون آرایش,  صدیقه پهلوی قبل عمل زیبایی,عکس  صدیقه پهلوی,عکس همسر  صدیقه پهلوی,زندگی نامه  صدیقه پهلوی,اینستاگرام Instagram  صدیقه پهلوی ,  صدیقه پهلوی ازدواج,بیوگرافی  صدیقه پهلوی,سایت رسمی  صدیقه پهلوی,  صدیقه پهلوی کیست,  صدیقه پهلوی متولد, صدیقه پهلوی,شماره تلفن  صدیقه پهلوی,دوست پسر  صدیقه پهلوی ,

صدیقه پهلوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

صدیقه پهلوی
زادروز	۱۲۹۵
زادگاه	همدان، ایران
درگذشت	۱۳۶۸
محل درگذشت	تهران
آرامگاه	بهشت زهرا
همسر	علی خوشخو
دودمان	خاندان پهلوی
پدر	رضاشاه پهلوی
مادر	زهرا سوادکوهی
فرزندان	طاهره، غلامرضا
دین	اسلام

صدیقه پهلوی (۱۲۹۵ خورشیدی همدان - ۱۳۶۸ تهران) فرزند رضاشاه پهلوی و زهرا سوادکوهی بود.

زندگی‌نامه

رضاخان در سال‌های ۱۲۹۱ تا ۱۲۹۴ در همدان خدمت می‌کرد.^[۱] او در ۱۷ فروردین ۱۲۹۴ دختری بنام زهرا (با نام دوشیزگی گلزار)، فرزند کربلایی احمدخان سوادکوهی و فاطمه سادات سوادکوهی، را از روستای زیرآب سوادکوه به عقد دائم خویش درآورد و با خود به همدان برد و در مرداد سال ۱۲۹۵ دختری بنام صدیقه از ایشان دیده به جهان گشود. صدیقه با توجه به بیماری سل مادر برای شیر خوردن به دایه‌ای بنام مریم سپرده شد و چند ماه بعد مادر را از دست داد. رضاخان پیش از عزیمت به تهران کفالت صدیقه را به صاحبخانه و برادرخوانده اش علی اکبر و مریم دایه سپرد و تا پایان دوران سلطنت تحت عنوان رضاشاه ضمن ارسال کمک مالی، همواره با پیک و نامه از احوال دخترش خبردار می‌شد. خانواده علی اکبر با توجه به سابقه فوت دو دخترشان در شیرخوارگی، شناسنامه صدیقه را در سال ۱۳۰۴ بنام صدیقه کدویی و به عنوان فرزند خویش گرفتند و هویت واقعی‌اش را تا جوانی از وی پنهان داشتند.

صدیقه در سال ۱۳۱۶ با علی خوشخو فرزند حاج تراب ازدواج کرد و چند سال بعد از طریق پدرخوانده اش از هویت پدر واقعی خویش آگاه شد. او در سال ۱۳۳۸ و پس از دستیابی به اسناد هویتی خویش به همراه همسر و دو فرزندش راهی تهران شد تا در صدد اعاده هویت واقعی خود برآید. اما دربار به بهانه بیسوادی خود او و مصدقی بودن شوهرش حاضر به پذیرش وی به عنوان فرزند رضاخان نشد و قریب ۱۹ سال دوندگی وی در دادگستری شاهنشاهی برای اثبات رسمی هویتش با نام پدر یا مادر واقعی ناکام ماند. با وقوع انقلاب اسلامی در ایران، صدیقه شرح ماجرای خود را طی نامه‌ای در فروردین ۱۳۵۸ خطاب به آیت‌الله خمینی نوشت^[۲] و با پیگیریهای قانونی و به استناد اسناد موثق نهایتاً در ۱۳۵۹ موفق شد هویت واقعی خویش را بازیابد و شناسنامه او با نام خانوادگی پهلوی صادر گردید.^{[نیازمند منبع]}

صدیقه در روز ۲۲ دی ۱۳۶۸ در سن ۷۳ سالگی در تهران درگذشت و در قطعه ۱۱۲ ردیف ۶۲ شماره۳۰^{[۳][دقیق بیان نشده]} بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B5%D8%AF%DB%8C%D9%82%D9%87_%D9%BE%D9%87%D9%84%D9%88%DB%8C