رقیه سلطان بیگم (حدود ۱۵۴۲ – ۱۹ ژانویه ۱۶۲۶) ملکه همسر گورکانیان از ۱۵۵۷ تا ۱۶۰۵ به عنوان همسر اول^[۱][۲] سومین امپراتور مغول اکبر بود. او طولانی‌ترین دوره ملکه بودن را داشت که تقریباً پنجاه سال به درازا کشید.^[۳]

رقیه که دختر عموی اکبر بود، یک شاهزاده تیموری متولد شده بود. پدرش هندال میرزا بود که جوانترین برادر پدر اکبر، همایون بود. او در ۹ سالگی به نامزدی اکبر درآمد و در ۱۴ سالگی با او ازدواج کرد ولی هرگز بچه دار نشد. بعدها رقیه، نوه محبوب اکبر، خرم (شاه جهان آینده) را تحت حمایت خود درآورد و عملاً قیم او شد. به عنوان همسر اول اکبر صاحب نفوذ بسیاری در دربار بود و نقشی اساسی در برقراری صلح بین شوهرش و ناپسری اش جهانگیر شاه داشت، که در اوایل قرن هفدهم روابطشان به سردی گراییده بود، اقدامات رقیه عملاً باعث به تخت رسیدن جهانگیر شد. او یک سال پس از به تخت رسیدن شاه جهان در گذشت.^[۴]

جستارهای وابسته