
شایان دیبا در سال 1979 در خانواده ای اصالتا" آذربایجانی در تهران دیده به جهان گشود .او اولین فرزند خانواده است . به گفته شایان او صدای خوش و طبع شعر را از پدر و مادر به ارث برده و هر دوی آنها از صدایی زیبا بهره مند بودند .وی شش ماه پس از تولد بدلیل یک عمل جراحی در ناحیه نخاع و ستون فقرات دچار معلولیت گشته اما این امر هیچگاه مانع از رسیدن وی به اهدافش نشده. به گفته شایان وجود پدر و مادری فداکار مهربان روشنفکر و نو نگر که شرایط را برای رشد و تعالی وی مهیا نمودند از مهمترین شاخصه های ترقی و موفقیتهای او در زندگی بوده و هست. کشف استعداد موسیقی در او به سن 7 سالگی وی و با خواندن سرودهای انقلابی قر ائت قرآن و خواندن ترانه های خوانندگان آن عصر باز میگردد اما او این فن را بطور حرفه ای از 1994 با آواز و آموختن دستگاهها و ردیفهای موسیقی ایرانی آغاز نموده . او یکی از مهمترین اتفاقات زندگی خود را که باعث تحولی شگرف در آینده هنری وی و نحوه نگرش او به زندگی هنری گشته آشنایی با این دو استاد موسیقی "استاد رسول بهبهانی " و " استاد بابک رادمنش میداند .شایان علاوه بر خوانندگی و نوازندگی در حوزه ادب و هنر و علوم اجتماعی از قلمی شیوا برخوردار است و اشعار و آثار ادبی بسیاری از وی در پرونده هنری و ادبی ایشان مثبوت است. او بسیار به دیانت اهمیت میدهد و پیوسته خود را بنده ای ضعیف در پیشگاه خداوند میداند و معتقد است اگر نظر لطف خدا نبود هیچکدام از موفقیتهایم را در زندگی بدست نمی آوردم. شایان دیبا علاقه بسیاری به مطالعه و پژوهش دارد
http://iranianstar.blog.ir