دکتر فرهاد گرگین پور فرزند استاد به نام موسیقی قشقایی- حبیب خان گرگین پور، و خواهر زاده محمد بهمن بیگی است که به سال ۱۳۲۷در شیراز متولد شده است.
محال هست که نام فرهاد گرگین پور باشد، اما از فرود (متولد ۱۳۲۴) نگوییم. بیوگرافی این دو برادر که از کودکی با هم بزرگ شده و در بیشتر برنامهها و کنسرتها باهم بودهاند، تفاوت چندان ندارد.
قشقایی آنلاین؛ از قول سالار نادری دره شوری:
زندگی را در ایل و روستا آغاز کرد، گاه در ایل و گاه در روستا. به هنگام ییلاق در قلعه مختارخان در نزدیکی سمیرم و به هنگام قشلاق، در روستای سیف آباد در نزدیکی شهر خنج تا حدود ۵ سالگی میزیست. به خاطرعدم توانایی حضور در مدارس معمولی و با وجود مدارس نوین در شهرهایی چون اصفهان، پس از یک بار حضور در این مدارس، به دلیل عدم تمایل پدر و مادرش، به طور موقت تحصیل در مدارس را رها کرد و در حدود سال ۱۳۳۵به آموختن موسیقی در شیراز روی آورد.
موسیقی را در ابتدا با نی لبک از ساربانها، و سپس از عاشیقها و چنگیهای ایل و تشویق پدرش یاد گرفت. در همان سال برای نخستین بار با ساز آکاردئون آشنا شد و از محضر استادانی همچون”شناور”، “ “علم اوهانیان”، “امیر عضدی”، و سلمان پور استفاده کرد.
فرهاد گرگین پور فعالیت هنری را برای اولین بار در سالهای ۱۳۳۷، ۱۳۳۸، با اجرای برنامههایی همراه فرود در رادیو کودک مرکز فارس آغاز نمود. به دلیل تمایل شدیدی که به علم آموزی داشت، در همان روستای سیف آباد در نزدیکی خنج و روستای زنجیران در نزدیکی فیروزآباد، وارد مدارس عمومی شد و در عرض دو سال مقطع ابتدایی را در همان جا به پایان رساند. با توجه به مسائل و مشکلات اجتماعی- اقتصادی آن زمان به همراه خانواده، در سال ۱۳۴۲ به تهران مهاجرت کرد و دوران دبیرستان را در این شهر گذراند. در تهران،از محضر استادان به نام موسیقی همچون “انوشیروان روحانی”و استادی نابینا به نام “دودانگه”بهره برد و به همراه نادر گلچین در برنامه نابینایان به سرپرستی آقای دودانگه در تلویزیون ملی ایران، در سال ۱۳۴۲، ۱۳۴۳، به اجرای برنامههایی پرداختند.
در سن ۱۸ سالگی، وی برخی از آهنگهای مرضیه و پوران را تهیه و تنظیم نمود که از رادیو ایران پخش شد.
دکتر گرگین پور، بعد از اتمام دوران دبیرستان، مقطع کارشناسی را در دانشگاه شیراز، کارشناسی ارشد و دورة دکتری را در دانشگاه تهران و در رشته زبان و ادبیات فارسی به پایان رساند که در مسیر تحصیل، پدر و مادر وی، عاشقانه او را یاری و همراهی کردند. گرگین پور در سال ۱۳۵۳ به عنوان معلم در وزارت آموزش و پروزش مشغول به تدریس شد. سه سال بعد، یعنی در سال ۱۳۵۶ او به آموزش و پروش آباده منتقل شد و تا سال ۱۳۸۳ در دبیرستانهای آباده به عنوان معلم انجام وظیفه میکرد. در همین سال از آموزش و پرورش بازنشسته شد. این چهره هنری- فرهنگی، علاوه بر فعالیت در آموزش و پرورش، پس از نزدیک به ۲۰ سال تدریس در دانشگاه به عنوان استاد ادبیات و زبان فارسی در دانشگاه طی بخشنامههایی در سال ۱۳۹۱ از ادامه تدریس محروم شد.
دکتر گرگین پور در موسیقی از تجارب استادانی نظیر بدیعی، علی اصغر بهاری، تجویدی، انوشیروان روحانی، استاد دودانگه، محمدرضا لطفی، بهره برد و عاشقانه در راه اعتلای فرهنگ موسیقی اصیل قشقایی زحمات زیادی را متحمل شد و به تدوین و گردآوری آهنگهای قشقایی پرداخت که در حال فراموش شدن از ذهن و یاد مردم بود. وی باکمک اندوختهها و پژوهشهای خود و با شرکت در کنسرتها و کلاسها و کارگاههای موسیقی و اجرای برنامههای مختلف رادیو و تلویزیون، بدون هیچ توقع و هدف مادی به ترویج موسیقی قشقایی و سنتی همت گماشت.
او از کودکی دید کامل نداشت و اشیا و اشخاص را به طور دقیق نمیتوانست تشخیص دهد. تا سن ۲۱ سالگی به کمک عینک میدید، مطلب میخواند و می نوشت؛ اما به تدریج از میزان دید وی کاسته شد تا این که در سن ۵۰ سالگی بینایی خود را به طور کامل از دست داد.
وی به همراه برادر بزرگوارش فرود گرگین پور آثار بسیار ارزندة هنری از خود بر جای گذاشته که شایستة توجه و قدردانی است. وی همچنین در کنسرتهایی بزرگ و باشکوه در شهرهای مختلف ایران از جمله شهرهای شیراز، آباده، اهواز، گچساران، تهران و گرگان و… شرکت و برنامه اجرا کرده که مورد استقبال گستردة مردم قرار گرفته است.
قسمت های ۱و۲ مصاحبه دکتر قاسم اژدری با معصومی بی بی (مادر فرود وفرهاد) را در پایین بشنوید
http://qashqaiebook.ir/%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF-%DA%AF%D8%B1%DA%AF%DB%8C%D9%86-%D9%BE%D9%88%D8%B1/